CE işareti, 89/686 sayılı Avrupa Direktifi için temel sağlık ve güvenlik gerekliliklerine uygunluğu göstermektedir. 

Direktif, KKD'yi her biri farklı bir uygunluk değerlendirme sistemine tabi olan üç kategoriye ayırır:

 

• Kategori 1: imalatçı bir teknik dosya hazırlar ve harici bir onaylanmış kuruluşun müdahalesi olmadan CE işaretini iliştirir. 

• Kategori 2: Üretici, onaylanmış kuruluş bir teknik dosya temelinde bir tip inceleme yaptıktan sonra CE işaretini ekler. 

• Kategori 3: tip muayeneden sonra, onaylanmış bir kuruluş periyodik muayene yapar. Üreticiler, inceleme sisteminin ürün örneklemesine mi yoksa kalite sisteminin denetlenmesine mi odaklandığını belirler. Denetimden sonra, CE işareti ve muayeneyi yapan onaylanmış kuruluşun numarası ürüne yapıştırılmalıdır.

 

Avrupa Komisyonu, CE işaretini üreticilerin endüstriyel ürünleri AB iç piyasasında serbestçe dolaşmasına izin veren bir “pasaport” olarak tanımlamaktadır. CE işareti, ürünlerin tüketici ve işyeri güvenliğini sağlayan AB sağlık, güvenlik ve çevre gereksinimlerini karşıladığını belgelemektedir. AB ve yurtdışındaki tüm üreticiler, ürünlerini Avrupa'da pazarlamak için "Yeni Yaklaşım" direktiflerinin kapsadığı ürünlere CE işareti koymalıdır. Bir ürün CE işaretini aldıktan sonra, değişiklik yapılmadan AB genelinde pazarlanabilir.

Yeni Yaklaşım Direktifleri kapsamında yer alan çoğu ürün, üretici tarafından onaylanmış olabilir ve AB onaylı bağımsız test / sertifikalandırma şirketleri (Onaylanmış Kuruluşlar) tarafından gözden geçirilmesini gerektirmez. Kendi kendini onaylamak için imalatçı, ürünlerin ilgili direktif ve standartlara uygunluğunu değerlendirmelidir. AB uyumlaştırılmış standartların kullanımı gönüllü olsa da, uygulamada AB standartlarının kullanımı CE işaret direktiflerinin gereklerini yerine getirmenin en iyi yoludur. Bunun nedeni, standartların, güvenlik gerekliliklerini karşılamak için özel yönergeler ve testler sunmasıdır;

Üretici, uygunluk beyanının hazırlanmasını takiben CE işaretini ürünlerine ekleyebilir, bu da ürünün geçerli gereksinimleri karşıladığını gösterir. Üreticiler, uygunluklarını kanıtlamak için bir teknik dosya tutmalı ve onlar veya yetkili temsilcileri, bunu AB makamları tarafından talep edildiğinde uygunluk beyanı ile birlikte sağlamalıdır. 

Bir direktif, Onaylanmış Kuruluşun uygunluk değerlendirme prosedürüne dahil olmasını gerektiriyorsa, kimlik numarası CE logosunun arkasında gösterilmelidir. Bunu yapmak Onaylanmış Kuruluşun sorumluluğundadır.

Avrupa Ekonomik Alanı (EEA; AB'nin 28 üye ülkesi ve EFTA ülkeleri İzlanda, Norveç ve Lihtenştayn) artı İsviçre ve Türkiye dahilindeki belirli ürün grupları için CE işareti zorunludur. AÇA'da üretilen ürünlerin üreticisi ve diğer ülkelerde yapılan malların ithalatçısı, CE işaretli ürünlerin geçerli tüm standartlara uygun olmasını sağlamalıdır. 

Bir ürün üzerindeki CE işaretinin eklenmesiyle, bir üretici, kendi sorumluluğunda, AÇA boyunca ürünün serbest dolaşımına ve satışına izin verecek CE işaretini elde etmek için tüm yasal gerekliliklere uygun olduğunu beyan eder.

EN 343 -  Koruyucu kıyafetler -  Yağmura karşı koruma

(EN 343: 2003 / A1: 2007, EN 343: 2003'ün yerine geçer.)

 

Su penetrasyonuna ve su buharına karşı koruma: 

X: Suya nüfuz etme (3 seviye, en iyisi 3'tür) 

Y: Su buharı / hava alabilirlik (3 seviye, en iyi 3)

EN 471 -  Profesyonel kullanım için yüksek görünürlük uyarı giysileri - Test yöntemleri ve gereksinimleri

Bu standart, kötü hava koşullarında ve mekanik tehlikesi olan yerlerde kötü ve düşük aydınlatma koşullarında kullanıcının görünürlüğünü arttırmak için tasarlanan kıyafetler için test yöntemleri ve performans gerekliliklerini detaylandırır. Gereksinimler arasında çok parlak renkler (örneğin, flüoresanlar) ve retroreflektif özellikler (örn. Yüksek yansıtıcılığa sahip olanlar) bulunur.

 

Tasarım özellikleri, gerekli minimum geri yansıtma yüzey alanlarını ve bu alanların konfigürasyonunu içerir.

 

X = floresan ve retroreflektif malzeme Sınıflandırması 

1 ila 3 (en yüksek 3'tür)

 

Y = retroreflektif malzemenin kalite 

Seviye 1 ve 2'nin sınıflandırılması ( 2’nin en iyisi)

EN 1149-5 -  Koruyucu giysiler - Elektrostatik özellikler - Bölüm 5: Malzeme performansı ve tasarım gereksinimleri

EN 1149-5: 2008 yangın çıkmasına karşı korunmak için toplam topraklı sistemin bir parçası olarak giyilen elektrostatik yayıcı giysi için malzeme ve tasarım gereksinimlerini belirtir.

 

Lütfen bu standardın şebeke gerilimleri ve oksijen açısından zengin çalışma alanları ile ilgili tehlikelere karşı korumaları kapsamadığını unutmayın.

 

EN 1149-5'te 2 farklı test metodu vardır: 

EN1149-1: 1995 yüzey direncinin ölçümü (yüzey direnci) 

EN1149-3: 2000 yük çürümesinin ölçümü

EN ISO 11611: 2007 - Kaynakta  ve müttefik süreçlerde kullanılmak üzere koruyucu kıyafetler

(EN 11611 EN 470-1: 1995'in yerine geçer.) 

 

EN 11611: 2007, başlık (davlumbazlar) ve dahil olmak üzere, kullanıcının vücudunu korumak için tasarlanan davlumbaz, önlük, manşon ve tozluk gibi koruyucu kıyafetler için minimum temel güvenlik gerekliliklerini ve test yöntemlerini belirtir. ayaklar (gaiters) ve benzer riskler ile kaynak ve müttefik süreçler sırasında giyilmelidir. EN 11611: 2007, el koruması için gerekli koşulları kapsamaz.

 

Bu Uluslararası Standart, sıçramaya (örneğin, erimiş metalin küçük sıçramalarına), alevle kısa temas süresine, kaynak ve müttefik süreçler için kullanılan bir elektrik arkından radyan ısıya karşı koruma sağlar ve kısa süreli, kazara temasla elektrik çarpması olasılığını en aza indirir. Normal kaynak koşullarında yaklaşık 100 V dc'ya kadar gerilimlerde canlı elektrik iletkenleri ile. Bu standarda göre onaylanmış giysiler, kaynak ve müttefik süreçlerde kullanıma uygundur.

 

EN 11611: 2007, spesifik performans gereksinimleri olan 2 sınıfı belirtir (sınıf 1 en düşük düzey; sınıf 2 en yüksek). 

Sınıf 1: daha az tehlikeli kaynak tekniklerine ve işlemlerine karşı koruma, daha az sıçrama ve radyan ısı seviyelerine neden olma 

Sınıf 2: daha tehlikeli kaynak teknikleri ve işlemlerine karşı koruma, daha yüksek seviyelerde sıçrama ve radyan ısıya neden olur

EN ISO 11612 - Koruyucu kıyafetler - Isı ve aleve karşı koruma sağlayan giysiler

(EN ISO 11612, EN 531: 1995).

 

Sınırlı ısı ve ateşe, radyasyona, erimiş dökülmeye karşı koruma.

 

Aşağıdaki gibi işaretler: 

A1: Sınırlı alev yayılımı - yüzeysel ateşleme 

A2: Sınırlı alev yayılımı - kenar ateşleme 

B: Konvektif ısıya karşı (5 seviye) 

C: Radyan ısıya karşı (4 seviye) 

D: Erimiş alüminyum karşısında (3) 

E: Erimiş dökme demirlere karşı (3 seviye) 

F: Temas ısısına karşı (3 seviye)

EN ISO 13688 - Koruyucu Kıyafetler - Genel Gereksinimler

(EN ISO 13688: 2013 EN 340: 2004'ün yerine geçer.)

 

Standart, koruyucu giysilerin ergonomi, zararsızlık, boyut belirlemesi, yaşlanma, uyumluluk ve işaretlemesi ile üretici tarafından sağlanacak bilgiler için genel performans gereksinimlerini belirtir. Bu standart, belirli performans için gereksinimleri içeren diğer standartlarla birlikte kullanılmalıdır.

 

Koruyucu giysi için daha detaylı, genel şartlar aşağıdakileri içerir: 

Malzemenin giyiciye zararsızlığı. 

Giysiler için konfor, ağırlık ve tasarım konuları dahil olmak üzere ergonomik gereksinimler. 

Aşınma ve yıpranmanın ürün performansına etkisi (örneğin renk değişimi, temizlik ve boyuttaki değişiklikler). 

Boyutlandırma, yükseklik, göğüs ve bel çevresine dayanır, EN 3635 standardına göre standartlaştırılmıştır ve her ürünün etiketinde bulunan boyutlandırma piktogramında detaylandırılmıştır. EN ISO 13688, boyutlandırma aralıklarının standartlaştırılmaması gerektiğini ve bunun yerine “esnek” bir yaklaşımı benimsemesini belirtir.

 

Etiketlerin görünür ve okunaklı olması, varış ülkesinin resmi dilinde yazılması ve aşağıdaki bilgileri içermesi gerekir: 

a) İsim, ticari marka veya diğer üretici tanımlama araçları 

b) Ürünün ticari adı veya kodekleri) Bir piktogram ve EN 3635'e göre boyut belirleme 

d) Spesifik AB koruyucu giysi standardına referans 

e) Ürünün kullanıcıya ve ürünün performans seviyesine karşı korunması için tasarlanan tehlikeyi gösteren bir piktogram 

f) Bakım sembollerini kullanarak kompozisyon, bakım ve yıkama talimatları EN 3758'e uygun 

Kullanıcının talimatları, ürünlerin sevk edildiği ülkenin resmi dilinde yazılmalıdır ve aşağıdaki bilgileri içermelidir:

a) Üreticinin tanımı ve adresi 

b) Onaylanmış kuruluşun kimliği ve adresi (KKD kategorileri 2 ve 3) 

c) Spesifik AB koruyucu giysi standardına referans 

d) Ürünün spesifik tehlikesini gösteren bir piktogram tasarım adresleri ve ürünün performansıdır. düzey 

e) ürünün malzeme bileşimi 

, kullanımdan önce yapılmalıdır kullanıcının belirten güvenlik kontrolleri için f), ürünün amacı ve sınırlamalar (örneğin, ürün) belirli bir çalışma koşullarında kullanılabilir ne kadar ve depolama, bakım ve temizlik talimatları

EN 13034-6: 2005 - Sıvı kimyasallara karşı koruyucu giysi - Tip 6 veya PP (6)

EN 13034-6: 2005 Sıvı kimyasallara karşı koruma için giyim - Sıvı kimyasallara karşı sınırlı koruma sağlayan giysiler için gereksinimler (Tip 6 giysi). Bu standart Tip 6 tek ve çok kullanımlı giysiler için gereksinimleri ve test yöntemlerini belirtir. Tip 6 giysi, sıvı kimyasal maddelere bağlı küçük sıçramaya ve buhara karşı sınırlı koruma sağlar. Genel olarak, bu tip giysiler su itici fakat tamamen su geçirmez malzemeden üretilmiştir.

 

Bu giyim kapağı ve en az bagajı ve uzuvları (örneğin tek parça tulumlar veya iki parçalı takım elbise, korumalısınız EN 13034. Kimyasal koruyucu giysiler (Tip 6) tanımlandığı gibi koruma sağlayan diğer giysiler ile birlikte giyilmelidir veya davlumbaz, çizme-çorap veya çizme-kılıfsız). Tip 6 kimyasal koruyucu giysi, en düşük kimyasal koruma seviyesini sunar ve riskler düşük olarak değerlendirildiğinde ve tam sıvı nüfuz etme bariyeri gerekli olmadığında (örneğin, giyecekler giyildiğinde hızlı ve yeterli önlem alındığında) kullanılmaları amaçlanmıştır. kirlenmiş). Düşük riskler arasında küçük miktarlarda sprey veya yanlışlıkla düşük hacimli su sıçramalarına maruz kalma yer alır.

 

Not: kimyasal koruyucu giysilerin uzun süreli kullanımı ısı stresine neden olabilir!

 

Tüm kimyasal koruyucu giysi malzemesi, Tablo 1'e göre test edilmiş ve sınıflandırılmıştır. Dikişlerin yapılması, dikiş deliklerinden ve bir dikişin diğer bileşenlerinden içeri sızmasını engeller ve sıvı akışını engellememelidir.

 

EN 20471: 2013 - Yüksek görünürlüklü giysiler

( TR 20471: 2013  yerine geçer  2003 / A1: TR 471. 2008 )

 

EN 471'in aksine, ISO 20471, ürünün sınıfını gösteren bir değere (x) sahiptir. Yansıma yalnızca en yüksek sınıfta sunulduğundan, (y) değeri ISO 20471'de sona ermektedir. Yüksek görünürlüklü giyim gereksinimleri gün içinde, alacakaranlıkta, karanlıkta ve kötü hava koşullarında görünürlüğü artırır. Yüksek görünürlüklü giysiler, üç farklı sınıfın belgelendirme gereksinimlerini karşılayan bir floresan yüzeye ve retroreflektif malzemeye sahiptir. Uygulanabilir performans sınıfı, tek bir giysi veya bir giyim grubu (ör., Ceket ve pantolon) kullanılarak elde edilebilir. Renk, geri yansıtma ve minimum HV yüzey alanı için performans gereksinimleri bulunur. Standart ayrıca koruyucu giysi üzerine HV özelliklerinin nereye yerleştirileceği ile ilgili yönü de içerir.

 

Sınıflandırma: 

X: floresan arka plan malzemesinin retroreflektif malzemeye oranı (3 seviye, en iyi 3)

IEC 61482-2: 2009 Bir elektrik arkının termal tehlikelerine karşı koruyucu giysi.

IEC 61482'nin bu bölümü, bir elektrik arkının tehlikesine ve bu giysinin üretiminde kullanılan malzemelere karşı koruma sağlamak için tasarlanmış kıyafetlere yönelik gereksinimleri ve test yöntemlerini belirtir. IEC 61482-2, test için iki yöntem içerir. Giysiler, her iki test yöntemine veya bunlardan birine göre sertifikalandırılabilir.

 

Ark Test Yöntemleri:

 

1. IEC 61482-1-1: 2009, IEC 61482-1: 2002 - "Açık Ark Test Yöntemi" nin yerine geçer (ABD'de kullanılır) 

Açık Ark testi yöntemi (ATPV testi ve giysi testi), Ark Derecelendirme Ark Termal Koruması Değerini belirler Aleve dayanıklı malzemenin (Yöntem A) ve giysilerin (Yöntem B) (ATPV seviyesi) veya Enerji Arası Açık Eşik (EBT50). Temel prensip, giysinin ATPV'sinin hesaplanan Arc Flash enerji seviyesinden daha yüksek olması gerektiğidir. "Açık Ark" test metodu, ASTM F1959'da kullanılan Ark Termal Performans Değerini (ATPV) ölçmek için orijinal Kuzey Amerika yöntemi ile aynıdır. Ark Derecelendirme, cal / cm² cinsinden ifade edilir (santimetre kare başına kalori).

 

2. IEC 61482-1-2 - "Kutu Test Yöntemi" (Avrupa'da kullanılan) 

Kutu Test Metodu'nda malzeme ve giysi iki yöntem kullanılarak test edilecektir: malzeme kutusu test yöntemi ve giysi kutusu test yöntemi.

Malzeme kutusu test yöntemi, düz bir konfigürasyonda test edildiğinde bir ark maruziyetine malzeme cevabını ölçmek ve belirlemek için kullanılır. Ark termal performansının niceliksel bir ölçümü, materyal boyunca iletilen enerji aracılığıyla yapılır. Bu test sırasında, bir kumaş numunesi 4kA veya 7kA kısa devre tarafından üretilen bir elektrik arkına maruz kalır. Bu testte ark 500ms'den uzun sürmez. Örnek boyunca iletilen ısı miktarı test sırasında ve sonrasında ölçülür. Elde edilen veriler ve bir Stoll eğrisi temelinde, ikinci derece yanıkların başlangıcına neden olacak zamanın uzunluğu daha sonra belirlenir. Numuneler ayrıca yanma sonrası, delik oluşumu, erime, vb. İçin de değerlendirilir.

Giysi kutusu test yöntemi, ark giydirildikten sonra koruyucu giysinin işlevini test etmek için kullanılır (yani ısı akışı ölçülmez). Bu test tam bir giysi üzerinde yapılmalıdır. Bunu yaparken amaç, enerjik değeri belirlemek değil, dikişlerde, bağlantılarda ve diğer kapaklardaki kusurlar için bir elektrik arkına maruz kaldıktan sonra giysiyi değerlendirmek,

 

Giysiler aynı testte iki sınıfta test edilir ve değerlendirilir: 

Sınıf 1 elektrik arkına karşı korur 4kA (ark enerjisi 168 kJ) 

Sınıf 2 elektrik arkına karşı koruma sağlar 7kA (ark enerjisi 320 kJ) 

 

Standart aşağıdakileri gerektirir: 

Bir giysi IEC 61482-1-1 veya IEC 61482-1-2'ye göre test edildiğinde Sınıf 1'e göre en az bir ATPV = 4cal / cm2 (167.5kJ / m2) olmalıdır. 

Giysiler doğal olarak aleve dayanıklı ipliklerle dikilir 

Bir giysinin arka tarafa göre ark üzerinde daha yüksek bir ark koruması derecesi varsa, giysinin gövdesi, manşonları ve bacakları ark-derecelendirmeli malzeme kullanılarak yapılmalıdır; giysinin arka daha düşük bir yay değerine sahip olabilir 

Giysiler (yani, herhangi bir iç metal veya erime parçalar, deri ile temasını engellemek için iç kaplanacak olan) açıkta kalan dış metal olması gerekir 

Giysi, farklı malzeme panellerinden oluşuyorsa giysi etiketi en düşük ATPV veya sınıfı göstermelidir; Giysinin etiketinde veya kullanım talimatlarına ilişkin üretici talimatlarında, farklı koruma seviyelerine sahip giysi bölümleri hakkında daha ayrıntılı bilgi verilebilir. 

Koruyucu giysi malzemesi, minimum gerilme, yırtılma ve patlama direnci ve minimum boyutsal kararlılığa sahip olmalıdır (örn. aşınma ve) temizleme ile ilişkili gözyaşı 

koruyucu giysi malzemesi boyu alev direncine sahip olmalıdır

 

Giysiler, kullanıcının vücudunun tamamını kapsamalıdır. Örneğin, koruyucu bir vizör, koruyucu eldiven ve koruyucu ayakkabı (örn. İş botları) içeren bir kask dahil olmak üzere diğer kişisel koruyucu ekipmanla (KKE) birlikte bir ceket ve pantolon giyilmelidir. Katmanlama çok önemlidir ve korumayı artıracaktır (örneğin, alev geciktirici giysilerinizin altında alev geciktirici iç çamaşırı giyerseniz, daha iyi korunursunuz).